Η σημαντικότερη μεταρρυθμιστική θέση του προσχεδίου της Γιαννάκου που επιβίωσε στο νέο νόμο πλαίσιο είναι το τετραετές πρόγραμμα ανάπτυξης των ΑΕΙ. Το τετραετές είναι και το τελευταίο οχυρό της μεταρρύθμισης αφού τα σημαντικά θετικά σημεία του προσχεδίου, όπως της αξιολόγησης των καθηγητών, ακυρώθηκαν από τον πρωθυπουργό του ΚΚΕ στο σχέδιο νόμου και στη συνέχεια στο νόμο που ψηφίστηκε.
Ο νέος νόμος διαφέρει από το σχέδιο νόμου που διαμόρφωσε ο Καραμανλής ουσιαστικά σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι στο άρθρο 5 παράγραφος 4 του σχεδίου νόμου προστέθηκαν οι παρακάτω λέξεις με πρόταση του Αλαβάνου και που υπογραμμίζουμε με έντονα γράμματα.
« Ο απολογισμός κάθε έτους (εννοεί του τετραετούς προγράμματος ) καταρτίζεται και εγκρίνεται σύμφωνα με τον Εσωτερικό Κανονισμό λειτουργίας του οικείου ΑΕΙ, δημοσιεύεται στο διαδικτυακό τόπο του Ιδρύματος και υποβάλλεται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, το αργότερο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου του επόμενου έτους».
Αυτό σημαίνει ότι κατά την διάρκεια εξέτασης του απολογισμού από το ΥΠΕΠΘ και μέχρι την τελική απόφαση της έγκρισης ή της απόρριψης η παρασιτική καθηγητική γραφειοκρατία θα μπορεί να καταστρέφει το πανεπιστήμιο και να καιει τους δρόμους με τα τάγματα εφόδου τους κουκουλοφόρους και την ΠΟΣΔΕΠ και να εκβιάζει έτσι το υπουργείο για την έγκριση και του πιο αυθαίρετου απολογισμού. Πριν από αυτήν την τροποποίηση του Αλαβάνου ο Καραμανλής είχε φροντίσει στο σχέδιο νόμου ο εκτελεστικός γραμματέας του τετραετούς να εκλέγεται από τη σύγκλητο ενώ σύμφωνα με το προσχέδιο της Γιαννάκου θα διορίζονταν από το υπουργείο.
Στο άρθρο μας «απαράδεκτες οι παραχωρήσεις του υπουργείου στο σχέδιο νόμου» παρουσιάζεται αναλυτικά η παραμόρφωση του προσχεδίου νόμου της Γιαννάκου υπέρ του νεο-δεξιού μετώπου από την παρέμβαση του πρωθυπουργού.
Το δεύτερο σημείο που θα το βρούμε μπροστά μας αργότερα και που προστέθηκε στο νέο νόμο πλαίσιο είναι στο άρθρο 5, η παράγραφος 2στ. Την προσθήκη την υπογραμμίζουμε με έντονα γράμματα.
« Τα τετραετή ακαδημαϊκά- αναπτυξιακά προγράμματα αποτελούν συνιστώσα της γενικότερης ανάπτυξης της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα και αναφέρονται, τουλάχιστον, στα ακόλουθα θέματα….στ) Στον κατ’ έτος αριθμό εισακτέων σε κάθε Τμήμα του Ιδρύματος».
Το πάγιο αίτημα της παρασιτικής γραφειοκρατίας να ελέγχει τον αριθμό των εισακτέων στα πανεπιστήμια, τους ίδιους τους μαθητές δηλαδή και τους γονείς τους, έχει μπει στον δρόμο της υλοποίησης.
Το κίνημα «παιδείας» θέλει να καταργήσει τον νέο νόμο εξαιτίας του τετραετούς προγράμματος. Αυτό είναι και το κύριο αίτημα του συντονιστικού των καταλήψεων, της ΠΟΣΔΕΠ και των αντιμεταρρυθμιστών της ΑΡΣΗ και της Αναβάθμισης που έχουν καπελώσει την κίνηση των 1000. Το τετραετές δεν το θέλουν γιατί προϋποθέτει την αξιολόγηση των ακαδημαϊκών μονάδων, τμήμα, σχολή και ίδρυμα αλλά και σε ένα βαθμό και την αξιολόγηση των καθηγητών σύμφωνα με τον νόμο 3347/2005. Χωρίς το τετραετές η οποιαδήποτε αξιολόγηση δεν έχει αντικείμενο, γίνεται στον αέρα. Η άρνηση της αξιολόγησης των ακαδημαϊκών μονάδων ισοδυναμεί επομένως με την άρνηση της ένταξης των πανεπιστημίων της χώρας στο διεθνή επιστημονικό χώρο, ισοδυναμεί με το σαμποτάρισμα του ίδιου του πανεπιστημίου του σύγχρονου περιεχομένου του και της φυσιογνωμίας του. Ειδικότερα για την χώρα μας η αξιολόγηση δεν μπορεί να μην φαίνεται στα χαρτιά αφού το καθεστώς είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί έστω και τυπικά την ευρωπαϊκή πολιτική του ενιαίου χώρου ανώτατης εκπαίδευσης που έχει υπογράψει στην ΕΕ. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός του ΚΚΕ μαζί με τον Αλαβάνο και με την ανοιχτή υποστήριξη του Παπανδρέου που υποστηρίζει την απόσυρση του νόμου φρόντισαν να θεσμοθετήσουν το πλαίσιο της υπονόμευσης του τετραετούς και της αξιολόγησης.

Αθήνα 18/3/2005